Kalmte. Stilte. Het zijn gradaties die almaar moeten teruggedrongen worden in deze razende eenentwintig eeuwse wereld. We leven en werken in een soundtrack van constant lawaai dat meestal wordt gegenereerd door onszelf. Ik moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Ik weet niet of ik het altijd al ben geweest of dat het pas later is beginnen ontwikkelen, maar reken mij maar bij de hooggevoelige zielen. Ik vang teveel prikkels in één keer op die ik moeilijk kan selecteren. Vergeet een diagonaal gesprek, daar krijg je me weer stil mee en los dan alle vorm van communicatie op dat moment. Indrukken verwerken doe ik in slow motion, maar intuïtief sta ik scherp. Het is een karaktertrek als een ander.
12 februari 2009. Het is vooravond en een bevriend koppel, eega en ik stappen na twee uur vliegen vanuit Schiphol de luchthaven buiten. De wind is bijna ondraaglijk scherp en koud. Als dit een week aanhoudt ben ik murw. We zijn aangekomen in Kevlavik waar we onze huurauto zullen zoeken en van hier verder trekken door het zuiden van Ijsland. Daarvoor kon ik enkel de landschappen inbeelden door de ijle klanken van een Sigur Rós of Jóhann Jóhansson. Nu was het voor echt. Voor de rondrit goed en wel begon door het eiland was een eerste stop de Blue Lagoon, de toeristische trekpleister, het wellness hoogtepunt van Europa. De storm zette aan, de koffer van de auto was onmogelijk weer toe te krijgen door een soort van onderdruk die de wind stuwde. Uiteindelijk belandden we toch in het geothermische water van zo’n veertig graden, maar mijn hoofd stond op bevriezen. Achteraf keek ik mezelf aan in de spiegel met rode striemen op voorhoofd en wangen. De dag nadien is de storm verzwakt en trokken we acht dagen lang door Ijsland in mildere omstandigheden. Het was gewoon een test. Je moet ervan houden. Vanaf dat moment begon de zoektocht naar de stilte. Het contrast tussen de wereld van Instagram en Ijsland is groot. Filters zijn gewoon niet nodig, alles spreekt voor zich. Het is een wereld die –nog steeds- zijn geheimen langzamerhand prijsgeeft. Ásgeir Örn Valgerðarson en Elfar Smári Sverrisson zijn twee Ijslandse jonge gasten die de goesting tonen van het leven. Hoewel Elfar een doorbloed Ijslander is, heeft hij zijn leven verdergezet in Montréal, terwijl Ásgeir zijn eiland promoveert tot avontuurlijk gebied waar elke seconde, en elk beeld belangrijk is in zijn bestaan. (Lees meer)
0 Comments
Leave a Reply. |
Archief
January 2021
Categories
All
|