Het silhouet achter het Instagramprofiel (9)  /  reeks
Aden Nofing
(@adennofing)

Listen while reading

Conor Oberst 'Too late to fixate'
Het is maandag, 11 september tweeduizendzeventien. Ik baan me een weg door de wind die heftig tekeer gaat. De zon probeert gaten te branden in de wolken maar dat lukt slechts sporadisch en kort. Op dat zelfde moment raast Irma door het noorden van Florida en laat  ze sporen van vernieling na, weinig reden om te klagen over de wind die in vergelijking met Irma slechts een zucht is. Dat doet me denken aan Christopher English Tynan, de jongeman uit Florida die ik begin februari van vorig jaar vroeg wat zijn verhaal was achter zijn beelden. Zijn repliek is droog: ‘Funny thing about Florida is that some of the best surfers come from here. Funny because the surf here is shit..... unless you have an impending Cat 4 Hurricane coming at you.’
Het doet me er ook aan denken dat deze reeks bijna op z’n einde loopt. De reeks die louter uit nieuwsgierigheid ontstaan is. De vraag is duidelijk: wat is het verhaal achter de beelden van een Instagramaccount. Daarachter zitten mensen. En mensen wonen ergens. En ergens, dat is over de ganse wereld.
Ik volg Aden Nofing al enkele jaren. Hij is zuinig met het posten van foto’s, maar er zitten wel enkele parels tussen. Hij registreert en legt vast. Dikwijls in zwart-wit, zelden in kleur. Kan een beeld iets zeggen over de persoon die ze registreerde?
‘Ik denk toch dat mijn foto’s een reflectie zijn van mezelf en hoe ik tegen de wereld aankijk. Gelijkaardig met waar ik leef zie ik mezelf aan de zijlijn, en nooit helemaal in het groter plaatje. Dat zeg ik niet op een negatieve of sombere manier. Voor mij werkt dit het best om het groter geheel te begrijpen. Ik werk veel met contrasten, weidse beelden, die dan weer in contrast staan met de drukte. Zo zorg ik er ook voor dat ik nooit te dicht bij een groep mensen zal horen. Het stagneert je leven en ik hou niet van de afhankelijkheid die je ontwikkelt tijdens sociale interacties. Je kent het oude gezegde ‘don’t put your eggs all in one basket’. Als je ouder wordt kunnen die groepen incestieus worden en ik hou me liever weg van alle soorten drama die daaruit kunnen voortvloeien.’
Aden komt uit Dublin, verblijft al 27 jaren op deze aardkloot en woont nu in Donaghmede, Noord-Dublin, in een buitenwijk van de stad. Als baby verhuisde hij al snel naar Toronto. ‘Als ik terugkijk op die periode kan ik alleen maar aan geluk denken. Ik kan de sproeiers die tijdens de zomer aansprongen nog steeds horen, met op de achtergrond het getjirp van krekels. Ik mis die dagen…Ik verhuisde weer naar Dublin toen ik acht was, inclusief met een gigantisch Canadees accent. Het heeft me toen veel tijd gekost om mezelf te leren kennen. Mijn ouders trokken naar Toronto voor werk, maar na acht jaren scheidden hun wegen. Eigenlijk wilde ik daar niet weg.’
Vandaar dat Aden koos voor de zijlijn, in plaats van het middenspel. Het liefst  zou hij willen werken in het plaatselijke jeugdcentrum. Geld interesseert hem geen zier, daartegenover wil hij vooruit gaan en anderen helpen. Aden volbracht ook zijn getuigschrift in filmproductie. Binnen afzienbare tijd trekt hij een jaar uit om te filmen en te luisteren naar verhalen in functie van ‘script writing’. ‘Mijn doel is simpel: de ideeën die uit mijn hoofd komen moeten verwerkt worden in een visueel medium. Anders word ik gek.'
'Zo zorg ik er ook voor dat ik nooit te dicht bij een groep mensen zal horen. Het stagneert je leven en ik hou niet van de afhankelijkheid die je ontwikkelt tijdens sociale interacties.'
Het hoofd van Aden lijkt vol te zitten, met ideeën maar ook met een zekere weemoed naar vroeger. ‘Naarmate ik ouder word kan ik de dingen makkelijker relativeren en word ik me meer en meer bewust van mijn omgeving. Daardoor heb ik meer controle gekregen over mezelf en ik denk dat dit me wel gelukkig maakt. Niet trots, maar ‘just happy to be alive’.
 
Ik stap door en de wind trekt nog wat meer aan. In wezen voel ik me samen met Aden aan de zijlijn staan. Maar dat is goed zo. Ik ga op zoek naar mijn laatste uitverkorene. Benieuwd of ik het daarbij ga kunnen laten.