Lamb "backspace unwind" (recensie)

Wat ik deed als twintigjarige knul? In een aula zitten en luisteren naar de bevlogen uiteenzettingen tijdens filmesthetica, een flat delen met twee oudere Nederlandse studiegenoten, rondhangen in ketens zoals het toenmalige Beursschouwburgcafé en de ter ziele gegane danstempel Who’s Who’s Land, het afwisselend drinken van zwarte koffie en het uitademen van wat tetrahydrocannabinol. Het was toen dat de tonen, bassen en tegendraadse ritmes van Cotton Wool en Trans Fatty Acid mijn hersenen lam sloegen. Het debuut van Lamb’s gelijknamige album was een gigantisch cadeau in een nieuwe tijdgeest.
Naarmate mijn studentencarrière vorderde bleef ik Lamb volgen, maar het gewenste effect bleef grotendeels uit. 'Fear of Fours', 'What Sound', en vooral 'Between Darkness and Wonder' was nog maar een schim van wat hun debuut voorstelde. En toch, op sommige momenten haalden de knetterende kraakjes, gesluimerd met de stem van Lou Rhodes (take or leave), weer wat niveau.  
Na een korte split van de groep kwam ‘5’, een comeback die op het vertrouwde elan voortploegde, maar toch het was een blij weerzien. Nu is Lamb back on track en brengt met 'Backspace Unwind' hun zesde plaat uit. En die kan (weer) meetellen.

De voortkabbelende maar nijdige opener In Binary, We fall in love (waar het zeemzoeterige vervelt in percussionele chaos (en weer andersom),  het gevecht tussen piano en het in violen gedrenkte As Satellites go by met als inzet de soms  geniale uithalen van Rhodes, de donkere titeltrack, en de atmosferische basslines in Shines like this. Het hoogtepunt is Seven Sails die met zijn smerige bass en tegenspartelende patronen een hypnotiserende throwback genereren.
Vergeet soms de zeemzoeterigheid, want hoe hard Lamb je in het gezicht kan meppen, zo hard kan ze je ook in een esotherische vlaag doen wegglijden. Vergeet gewoon de platen tussen 'Lamb' en '5', dit is waar het debuut vervolgt, 18 jaar later.

En deze achtendertigjarige knul kan nu verder met zijn leven. Met een koffie in de hand, de Lambplaat onder de arm en een hoofd vol nostalgie. What Sound?

---